Lucaswolde

Ten westen van Noordwijk ligt het streekdorp Lucaswolde. Lucaswolde is momenteel de kleinste kern van de gemeente Marum. Het dorp ligt tussen Marum en Boerakker ten noorden van de snelweg A7 en heeft 220 inwoners.
Lucaswolde was van oudsher een langgerekt dorp dat bestond uit wildland van veen en struikgewas. De bebouwing was vroeger zeer verspreid en bestond uit enkele boerderijen en woningen.

Tijdens de Middeleeuwen, van 1200 tot 1500, had men hier veel wateroverlast en werden de bewoners van dit gebied gedwongen daartegen iets te ondernemen.
Kort na het jaar 1250 werden in de streek de eerste dijken opgeworpen.
Ook langs de hooggelegen gasten werden dijkjes opgeworpen, leidijken genoemd, die het via afvoersloten en open riviertjes binnendringende water moesten buitensluiten. Tegelijk dienden ze als kering tegen het water uit de hooggelegen veengebieden van Opende en Noordwijk. Ten noorden van het Oude Diep, langs de zuidkant van de gast Opende-Kornhorn-Oldekerk, werd een leidijk aangelegd: vanaf Trimunt via Noordwijk bovenlangs Lucaswolde
Kortgeleden is over deze Middeleeuwse leidijk een fietspad aangelegd. Als men daar over heen fietst kan men zien dat er van de afmeting van zo’n dijk geen overdreven voorstelling gemaakt moet worden. De hoogte varieert van ongeveer ½ tot 1 meter.

Lucaswolde zélf wordt voor het eerst vermeld in 1385. Toen ondertekende pastoor Luppold, namens de parochie van Lucaswolde een officieel stuk, waarin afspraken over de waterafvoer waren geregeld in dit gebied van Vredewold. In 1528 werd volgens het archief van Nienoord door Anno thoe Melyck hier een gras land (1/2 Ha) verkocht ten behoeve van een nieuw convent, een klooster met bijbehorende kapel, gesticht te Lucaswolde door de “Susteren van Reyde “. Er heeft gedurende 60 jaar een Dominicaans conventshuis gestaan, waarvan nog wel eens enige kloostermoppen zijn teruggevonden. In de omgeving een nieuw fietspad aangelegd, naar het schijnt op of nabij een oud pad, het Kloosterpad.

Lucaswolde heeft zich daarna niet als een kerkdorp met een kern ontwikkeld en was praktisch alleen uit het westen vanuit Noordwijk te bereiken. Daarom wilden de bewoners graag een verbinding met Boerakker. In 1878 werd besloten een zandweg naar Boerakker aan te leggen, die in 1905 werd verbeterd met een grindlaag en nóg een jaar later voorzien van een laag steenslag.

Zo is dan de Hoge Tilweg ontstaan.

Vakwerkhuis aan de hooiweg

Vakwerkhuis aan de hooiweg