Boerakker
Ten zuidoosten van Lucaswolde ligt Boerakker. Boerakker is ontstaan aan een oude zandweg, de “Buirenackers” of Boerenakkers, welke liep vanaf het nonnenklooster “Maria`s Poort” (gesticht in 1204) bij Kuzemer in zuidelijke richting tussen de weilanden, moerassen en veel riet. Dat deze weg oud is bewijzen de vondsten van resten van een oude veenbrug die dateren uit de late Middeleeuwen. De omgeving bestond uit grote heidevelden en veel woeste grond en veen.
Tijdens afgravingen van het veen en het ontginnen van onrendabele landerijen zijn er voorwerpen gevonden zoals stenen bijlen en zelfs een bronzen speerpunt (Dijkweg en Roordaweg). Deze wijzen erop dat er al ver voor Christus bewoning is geweest.
Ten noorden van de A7 bij Boerakker ligt een stroomdalletje dat bekend staat als ‘Het ravijn van Boerakker’. De beek is een zijtak van De Oude Riet, een zeearm die ooit vanuit de Lauwerszee tot aan Boerakker reikte.
Na de eerste ontginningen begon men rond 1800 begon men met de grootschalige vervening en de winning van baggelturf. Deze turf werd meestal door Friese schippers naar elders vervoerd. De eerste arbeiders vestigden zich in de buurt van de turfgraverijen aan de oude zandweg tussen Vredewold en Langewold stonden in 1812 vier ongenummerde huizen. Dit zullen waarschijnlijk de eerste huizen van Boerakker zijn.